وبلاگ تخصصی مهندسی پزشکی ایران

وبلاگ تخصصی مهندسی پزشکی ایران

وبلاگ تخصصی مهندسی پزشکی ایران

وبلاگ تخصصی مهندسی پزشکی ایران

آشنایی با نحوه عیب یابی و تعمیر پروبها ( ۳)

با سلام
در ادامه مباحث یادداشت های قبل به بررسی یک پروب دیگر می پردازم . پروبی که در این یادداشت به بررسی آن می پردازم ، پروب انتقال سیگنالهای قلبی به دستگاههای  EKG  و مونیتورهای بدساید است . این پروبها که به کابل ECG  نیز معروف هستند ، از یک دسته کابل شیلد دار تشکیل شده است که بسته به نوع دستگاهی که به آن وصل می شود و قابلیتهای آن ، تعداد این سیمها و نیز سوکت متصل کننده آن به دستگاه با هم تفاوت می کند.
وظیفه این کابل انتقال سیگنال منتشره قلب از سطح بدن به دستگاه اندازه گیری است . با توجه به اینکه سیگنالهای قلبی در حد میلی ولت هستند ، لذا کوچکترین سیگنال های الکترومغناطیسی مزاحم موجود در محیط نیز می توانند بر روی آن تاثیر بگذارند و لذا مانع از عملکرد مطلوب سیستم در نشان دادن سیگنالهای حیاتی بدن شوند . به همین منظور کلیه سیمها دارای یک لایه سیم اضافی بر روی عایق سیم داخلی خود که حامل سیگنال است می باشند . این سیم بافته شده از طریق سیم زمین دستگاه به زمین متصل شده و کلیه سیگنالهای مزاحم را به زمین منتقل نموده و لذا مانع از تاثیر آنها بر روی سیگنال اصلی می شود .
در صورتی که یک یا چند تا از این سیمهای کابل قطع شوند ، بسته به اینکه سیم مربوط به اتصال به کدام یک از اعضاء بو ده است ، در خروجی دستگاه یک یا چند لید به صورت پارازیت نمایش داده می شود و در بعضی از سیستمها نیز پیغام خطایی مبنی بر عدم اتصال آن لید به بدن اعلام می گردد. در هر حال با دیدن اشکال در شکل خروجی این دستگاهها ابتدا باید کل کابل را به لحاظ سالم بودن چک نمود .
از سوی دیگر نوع ژل مورد  استفاده در هنگام کار با دستگاه و یا تازه و مناسب بودن چس لید های مورد استفاده نیز در مطلوب بودن نتیجه کار مؤثر است .

آشنایی با نحوه عیب یابی و تعمیر پروبها ( ۲)

با سلام
در ادامه مطلب یادداشت قبل ، به بررسی نحوه آزمایش و سرویس یک پروب دیگر می پردازم . یکی از پروبهایی که در سیستمهتی مونیتورینگ بدساید  وجود دارد ، پروبی است که برای اندازه گیری دمای بدن بیمار به کار می رودد . این پروب مکانیزم بسیار ساده ای دارد که شامل یک سنسور حساس به تغییرات دما می باشد و تغییرات دما را به تغییرات مقاومت الکتریکی تبدیل می کند .
بهترین روش برای تست این پروب ، مقایسه نتایج حاصل از سنجش دمای بیمار با این پروب و یک دماسنج زیر زبانی جیوه ای است . چرا که این نوع دماسنج طبی با وجود سادگی وقدیمی بودن ، یکی از قابل اطمینان ترین وسایل سنجش دمای بدن است که نیاز به کالیبراسیون و تست ندارد و فقط زمانی از کالیبراسیون خارج می شود که بشکند !!! .
البته باید به یک نکته توجه داشت و آن اینکه صرف اختلاف بین مقادیر اندازه گیری شده توسط دماسنج جیوه ای و دماسنج دستگاههای مونیتورینگ به معنای خراب بودن پروب دستگاه نیست چراکه به طور طبیعی و در بهترین شرایط کاری نیز این اختلاف قابل رویت می باشد . اما نباید بیش از یک درجه سانتیگراد باشد .در این صورت ابتدا باید نحوه تماس پروب با بدن بیمار چک شود .اگر مورد تایید بود آنگاه باید به غیر قلبل اعتماد بودن پروب شک کرد . همتنطور که در ابتدای یادداشت هم گفتم این پروب از یک سنسور حساس به دما استفاده می کند . پس از گذشت مدتی ، این سنسور حساسیت خود را از دست داده و باید عوض شود .
یک مسئله دیگر دقت خود مونیتور است برای تست دقت دستگاه مونیتور می توان از مقاومت های زیر برای شبیه سازی دمای بدن انسان استفاده کرد :
مقاومت 480 اهم دمای خیلی بالا
مقاومت  یک کیلو اهم معادل دمای 45 درجه سانتیگراد
مقاومت 3 کیلو اهم معادل دمای 16 درجه سانتیگراد
مقاومت 5 کیلو اهم معادل دمای 8 درجه سانتیگراد
مقاومت 8 کیلو اهم دمای خیلی پایین
اگر این مقاومتها را به دو سیم پروب وصل نموده و نتایج مشابهی با آنچه در بالا آمد در مونیتور مشاهده کردید ، مونیتور از دقت کافی برخوردار است و در صورت وجود مشکل ، آن را باید در پروب جستجو کرد و سنسور پروب و نهایتا خود آن را عوض نمود . در غیر این صورت باید سیستم الکترونیکی مونیتور را به لحاظ کالیبراسیون و وجود مشکل الکترونیکی چک نمود .

آشنایی با نحوه عیب یابی و تعمیر پروبها ( ۱)

با سلام
اگر با دستگاههای اندازه گیری و ثبت سیگنالهای بیماران سر وکار داشته باشید ، حتما با این مشکل روبرو شده اید که گاها با وجود سالم بودن دستگاه ، آنچه توسط دستگاه نمایش داده می شود ، با آنچه از آن انتظار دارید متفاوت است . در این مواقع یکی از مهمترین قسمتهایی از دستگاه که باید چک شود ، پروب آن است . با توجه به بهمیت این موضوع و تنوع و گوناگونی تجهیزات پزشکی و نحوه تست پروبهای آنها ، در چند یادداشت سعی می کنم تا به طور خلاصه به بررسی این مبحث بپردازم .
1- پالس اکسی متر :
همانطور که می دانید این وسیله به جهت سنجش درصد اشباع اکسیژن در خون بیمار به کار می رود . البته علاوه بر این تعداد ضربان قلب نیز توسط نمایشگر این وسایل نمایش داده می شود . این وسیله برای سنجش در صد اشباع اکسیژن از یک پروب اپتیکی بهره می برد که بر روی یکی از انگشتان بیمار (اکثرا انگشت نشانه ) بسته می شود .
نحوه تست پروب بوسیله یک پالس اکسی متر سالم :
1- دستگاه را روشن کرده و پروب را به آن وصل کنید .
2- در این حالت باید نور قرمز رنگی در داخل  پروب و در یک سمت آن دیده شود . اگر این نور را مشاهده نکردید ، به احتمال قوی یکی از سیمهای پروب قطع شده است . ( کمتر پیش می آید که  دیود نورانی مولد این نور بسوزد )
3- در صورتی که نور قرمز رنگ را مشاهده کردید ولی با این حال سیگنال مناسب توسط دستگاه نمایش داده نشد ، آنگاه ابتدا داخل پروب را با یک پنبه آغشته به الکل سفید تمیز کنید و سپس از سالم بودن فنر پروب ویا نحوه بستن صحیح آن اطمینان حاصل کنید . اگر باز هم نتیجه مطلوب حاصل نشد ، این بار باید سوکت انتهایی پروب را به لحاظ داشتن قطعی و یا اتصال چک کنید . در صورتی که این سوکت هم سالم بود ، به احتمال زیاد اشکال از سنسورهای پروب می باشد و این سنسورها باید عوض شوند .